Degirmenduzu Köyu / Gelibolu / Canakkale

[pomaklar.com]

Çanakkale/Gelibolu/Değirmendüzü Köyü

Değirmendüzü köyü etrafı dağlarla çevrili Gelibolu'ya 18 kilometre uzaklıkta Çanakkale Şehitlikleri tarafında ve Saroz körfezine yakın bir köydür. Gelibolu yarımadasının en yüksek tepeleri Kömür Tepe ve Alibaba Tepeleri Değirmendüzü köyünde bulunmaktadır.


1924 yılında Yunanistan ile yapılan mübadele sonucu Selanik ilinin Karacaova bölgesinin Vodina (Edessa) İlçesinin Nevor bu günkü adıyla Voreino Köyünden topluca gelerek köyün yarısının Karamürsel - Yalakdere beldesine diğer yarısı da bugünkü adıyla Değirmendüzü Köyüne yerleşmişlerdir.

Köyün eski adı Burgaz'dır. Köyün geçim kaynağı çiftçilik ve balıkçılıktır. Köyde küçükbaş hayvan yetiştiriciliği de yaygındır. Köyümüzde Anadolu'ya nazaran koyun değilde keçi yetiştiriciliği yaygındır. Ve aynı zamanda büyükbaş hayvanlarda bulunmaktadır.

Dedelerimizden duyduğumuz kadarıyla Değirmendüzü adı daha önce köyde bulunan su ve yel değirmenlerinden geldiği söylenmektedir. Bu değirmenlerin kalıntıları hala köyümüzde bulunmaktadır.


DİLİMİZ

Köyümüzün halkının tamamı Selanik göçmeni olduğundan dolayı, köy halkımız hala oradan gelen dedelerimizin konuştukları dili yani Makedonca'ya yakın olan kendi aramızda Pomakça dediğimiz dili konuşmaktadir. Türkçe ile beraber çocuklarımız bu dili öğrenmektedirler. Bu dil Makedonca ve Bulgarcaya cok yakın bir dildir. Makedonlar ve Bulgarlarla iletişim kurarken faydası olmaktadır.

DÜĞÜN ADETLERİMİZ

Aslında çok güzel bir duygudur geleneklerine sahip çıkmak, onları aradan yıllar geçsede koruyabilmek eskisi gibi yaşayabilmek... İşte bizim halkımızın da ülkemizin her yerinde olduğu gibi geçmişten kalma ve hala yaşanmakta olan çok güzel gelenekleri var. Hele hele içlerinden birtanesini unutmak mümkün değil asla, eskisi kadar uygulanmasa da hafızalarda yer edinmiş.

Köyümüzde bir düğün olduğu zaman düğünün biteceğine yakın geç saatlerde, gelin ve damat tarafları evlerine giderler. Fakat düğün dağıldığı için değil bu eve gidişler... gelin tarafı gelinin evine, damat tarafı damadın evine giderler. Neden mi? işte o geçmişten kalma geleneği yaşatabilmek için. Önce erkek tarafı seçilmiş bazı kişileri farklı kılıklara sokarlar bu genellikle eski kıyafet giydirerek yapılır ve başları sıkıca hiç kimsenin tanıyamayacağı şekilde örtüyle sarılır asıl sır buradadır. Biz buna kendi dilimizde "miçka" deriz. Ve erkek tarafı bu garip kıyafetleri giydikten sonra davul eşliğinde gelin tarafının evine giderler. İşte miçkaları tanıma yarışı o zaman başlar. Bu farklı kıyafetlere bürünen kişileri tanıma çabasına girer herkez. Öyle bir kılığa bürünürler ki bazen kendi ailesi bile onları tanımakta güçlük çeker. Yanlız onları oynama şekillerinden veya yürüyüşlerinden tanımak mümkün. En sonunda erkek tarafı maskelerini çıkarmaya başlar. Bu çok güzel bir duygu insanları tanıma çabası... Daha sonra aynı olay gelin tarafı içinde gerçekleşir. Ve bu iki olayın sonunda iki tarafta da "un helvası" pişirir ve ordaki herkez nasibi

Not:Yazılar yayınlandığı Değirmendüzü köy sitesinde olduğu şekliyle alınmıştır.Köyden resimler Resimlerimiz bölümünde
https://www.youtube.com/watch?v=F7EMiXUTZq8

https://www.youtube.com/watch?v=aH5dOl-VZJo

https://www.youtube.com/watch?v=EzNcJDIngKM

https://www.youtube.com/watch?v=O_xQWFb9rBQ

https://www.youtube.com/watch?v=7ga5LSJilZk