MOJATA BORBA

[pomaklar.com]

MOJATA BORBA

Običta ja zeh
zaradah.
Sas običta razbrkah
pusadih vav parsta
Ni stiga kazah,
sas novata obič sa otvorih.
Na ubarkanija život razmišlenja,
sas orata pudilih.
Bolkiti razdilih,
namalija.
Radosta razdilih,
narasti.
Grižih sa za hi, grižil sa.

Mojata borba..!
Blagodaranje na tebe najduh idin ubav svet.
Ni stiga rekuh,
ošte mlogu trjabuva da sa naučam.

Kue li?
Čuvjaka da milovam dajma.
Za idin ubav svet, mečtaja da moga
Mislitite ti vav istina da sa prevarnat
Čuvjak iska mlogu nešta,
umah si nema da stani.
İ da stani ša je mlogu zornu,
No vidjah,
i vav bolkata da milova.
İ vav bolkata da običaš
Sas palna ustata moži da sa smej

Naučih sa ...!
Jaz pridi mojta borba da upuznavam,
vobšte ni sam sa smjal.
Kak sa uvih za tebi,
Katu prast mi bijaši mojata borba
Biz da mlogu mini, ma nauči istinata. Da vijaruvam na ubavotu,
na naroda da vijaruvam.
Na inat da stigni do naroda,
da uspeje
Ubavotu da sa čuva,
ne trijabuva da si bizsilen,
da si bizstrašan.
Celta sa namalja?
moži bi.
Ša si pobeden
ša izbijagaš na zavjat.
Celta sa narstva?
moži bi.
Rǎki za rǎkiti da sa fatjat.
Sarca sas sarcata da sa vržat,
jumruciti da stisnim.
Ni trajš, ni traja
Mesiciti stanaha, gladni sa
umiralkata sa i uprijala na vratata.
Da nadviji umiračkata iskat idin pǎt,
da umrat legna li.
Dajte rǎki prijateli, majki, bratja i sestri,
Da sa uprem na vratata na tiranijata.
İ,
idna pesna je borbata
Neje prvata pesna po mojta zemija
İ po ranu sa pejah,
taja pesna.
82’ra, 84’re i sija 96’ta
V julskata žega,
umiračkata sa nadvi,
nadvija umiračkata.
Sas Aygün počna nadvivaneto sas umiračkata
Posle red sa naridijal
Berdan, İlginç........
İ,
Sas tijah Ayçe.
Ti, katu sa zasmejši isǎgnaliti kitki uživijavat
Sas tebe borbata je gizdava i ubava.

Oktomuri 1996

KAVGAM

Sevgiyi aldım,
ona değer verdim.
Sevgiyle harmanladım,
toprağa saçtım.
Yetmez dedim,
yeni sevgiyle ekime yattım.
Hayat denilen karmaşık bilmeceyi,
insanlarla paylaştım.
Acıları bölüştüm,
küçüldü.
Mutluluğu bölüştüm,
büyüdü.
Değer verdim, değer buldum.

Kavgam..!
Senin sâyende güzel bir dünya ile buluştum.
Yetmez dedim,
daha öğreneceğim çok şey var bu işte.

Neyi mi ?
İnsanı sevmeyi süreklileştirmeyi.
Güzel bir dünya hayal edebilmeyi.
Hayalleri gönüllü birliktelikler kurup gerçekleştirmeyi.
Çok şey ister insan.
Olmaz derdim kendi kendime,
Olsa bile çok zor derdim.
Ama gördüm ki,
acılar içinde de sevilirmiş.
Acılar içinde de ağız dolusu gülünebilirmiş.

Öğrendim ki..!
Ben kavgamı tanımadan önce,
hiç gülmemişim.
Nasıl da sarıldım sana,
Toprağım gibiydin kavga,
Çok geçmeden öğrettin bana gerçeği.
Güzele inanmalı,
halka güvenmeli.
Halka ulaşma kararlılığına varılmalı,
başarmalı.
Güzeli korumalı,
güçsüzlük egemen olmamalı,
cesaret kuşanılmalı.
Ufkun daralması mı?
Olası..!
Yenilirsin,
kaçıp gidersin kuytu köşelere.
Ufkun genişlemesi mi?
Olası..!
Eller ellere sarılsın,
kalpler kalplere bağlansın.
yumruklar sıkılsın.
Dayanamazsın, dayanamam.
Aylar oldu açlıktalar,
Ölüm kapıya dayanmış.
Ölümü yenmeye karar kılmış bir kere,
Ölüme yatanlar.
Verin elinizi dostlar, analar, kardeşler.
Dayanalım zulmün kapısına.


Ve,
bir türküdür kavga.
İlk değil bu türkü ülkemde,
Öncesinde de söylendi bu türkü.
82’de, 84’te ve işte 96’da.
Temmuz sıcağında,
Ölüm yenildi,
Yendiler ölümü.!
Aygün ile başladı ölümün yenilgisi.
Ardı sıra dizildiler
Berdan, İlginç.......
Ve
İçlerinde Ayçe.
Sen ki, gülüşüyle solan çiçeklere hayat verensin
Kavga işte seninle süslü ve güzel.

Ekim 1996.

İbrahim Kenar.